Aprendendo os froitos do outono:

As nosas festas de Halloween e Samaín:

¿Queres coñecer a nosa escola?

Aquí vámosvos ensinar cómo é o noso cole por dentro, explicándovos cada un dos recunchos dos que se compón.

Ímos comezar...

Temos dúas pizarras:

A pizarra tradicional, na que os nenos empregarán o xiz para practicar grafomotricidad.

E a pizarra dixital, na que os nosos nenos disfrutarán de diversos software educativos con actividades para pintar, xogos, etc.

Neste taboleiro deixamos a secar os debuxos de cada un dos nenos de baixo da súa ficha.

Esta é a zona na que os nenos poden xogar e ademáis onde damos os bos días.

Esquina dos xoguetes, dos que poden disfrutar antes de comezar a clase ou no recreo.

Zona de lectura, onde os nenos poden disfrutar de maravillosos contos.

Zona dos puzles e da plasti. Dispoñemos desta mesa para que poidan disfrutar de momentos de creatividade coa plastilina e cos diversos puzles que temos destinados para as tres idades.

Recuncho da informática, onde disfrutamos de moitos xogos educativos para os nosos nenos.

Zona de traballo. Aquí realizamos as diferentes fichas e tarefas.

Dispoñemos dun casilleiro para cada un deles, onde gardarán as súas carpetas.

Tamén cada un deles disporá dunha foto no percheiro para recoñecer onde teñen que colgar as súas cousas.

Este é o tren do responsable. Cada día un dos nenos será a máquina do tres, e polo tanto será o responsable do día.

Tódalas mañás o neno responsable do día pasará lista, e aqueles nenos que non estén no cole pasarán a ter a súa foto na casiña.

O encargado tamén porá a Pin no día da semana que corresponda e a continuación dirá en alto os días da semana, tanto en galego como en castelán.

E con todo esto...xa nos podemos dar unha idea de tódalas cousas polas que están rodeados os nosos nenos tódolos días.

Cancións de LETRILANDIA:

O país das Letras.

O Rei U.

A Raíña A.

A Princesiña I.

Princesiña O.

O Príncipe E.

O Panadeiro P.

A canción das partes do corpo:

Tengo dos ojitos, uno y dos,
uno a la derecha el otro no;
mira mis dos manos que bien van,
saben dar palmadas al compás.

Tengo sólo una nariz,
una boca tengo igual,
una frente y un mentón,
una espalda y nada más.

Tengo dos orejas, una y dos,
una a la derecha, la otra no;
mira mis dos piernas que bien van,
saben dar saltitos al compás.

Tengo sólo una nariz,
una boca tengo igual,
una frente y un mentón,
una espalda y nada más.

A nosa canción dos bos días:

Bos días dedo pulgar ¿cómo estás?
Bos días dedo pulgar ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus dedo pulgar xa me vou!

Bos días dedo índice ¿cómo estás?
Bos días dedo índice ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus dedo índice xa me vou!

Bos días dedo corazón ¿cómo estás?
Bos días dedo corazón ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus dedo corazón xa me vou!

Bos días dedo anular ¿cómo estás?
Bos días dedo anular ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus dedo anular xa me vou!

Bos días dedo meñique ¿cómo estás?
Bos días dedo meñique ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus dedo meñique xa me vou!

Bos días man dereita ¿cómo estás?
Bos días man esquerda ¿cómo estás?
Faremos o posible para ser moi bos amigos...
¡Adeus mans xa me vou!

"A escola do fondo do mar"

Había unha escola
no fondo do mar,
os peixiños
ían estudiar.

O que máis escribe
é o calamar
e o que menos sabe
non sabe o .

A dar a lección
vai,
leva o seu punteiro
para sinalar.


ao norte do mar
e limita ó leste
con praias sen par...>

E despois moi serios
todos a estudar:
as mesas de perlas,
bancos de coral,
encerado verde
e xiz de sal.

Moitos peixiños
rin ao contaren,
e o bucio aos peixes
baixaba a asustar
coa súa cara branca
dentro dun cristal.

"O noso Himno de Taboadela"

Se vas a Allariz
polo Cumial
verás Taboadela
no fondo do Val
no fondo do Val
do Val da Rabeda
non hai no mundo
cousiña como ela.